نمایش "پنچری" از سوی آقای سلیمی که آنزمان اگر درست بگویم مدیر "فیلم و سریالِ" شبکه دو بود، برای کارگردانی به نگارنده پیشنهاد شد. ایشان دیرتر رییس مرکز هنرهای نمایشی هم شد. انسان شریف و دوست داشنی می‌نمود. این داوری من در باره‌ی او به‌همان روزگار خوب شبکه دو بازمی‌گردد. زمانیکه انگار خوبان را در آنجا دستچین کرده بودند. این‌را پیشتر و در برگ های دیگر در باره‌ی آنروزگار شبکه‌دو گفته‌ام. تا یادم نرفته بگویم که یکبار همین آقای سلیمی در فرصت کوتاهی که در آسانسور ساختمان همراه شدیم، در میان گفتگوی کوتاهمان مرا به شوخی انگلیسی هم خواند. چرا؟ از او نپرسیدم! این را هم بگویم که تا زمانی چند"حسن فتحی"به‌من می‌‌گفت که او از آن‌ها خواسته تا مرا برای کار دعوت کنند. به‌هرروی از همان زمان تا به امروز هرگز نتوانستم کاری را برای کارگردانی یا نوشتن جدا از پیشنهادهای آنان به‌تصویب برسانم.

نگارش بهمن 92     2/2/2014

     آنچه آنها در اختیار نگارنده گذاشتند برگردان استاد "حمیدسمندریان" از نمایشنامه‌ی رادیویی "پنچری" بود. یک ماه زمان گرفتم تا آن را برای یک نمایش تله‌ویزیونی در سه بخش بازنویسی کنم. پس از آن تمرینات آغاز شد و همزمان همه‌ی گروه از مدیر گرفته تا تهیه کننده و "کارگردان تله‌ویزیونی" براستی همکاری پیگیرداشتند. حتی تا آنجا پیش رفتند که مجبور شدند دروازه‌ی بتونی استودیو را بتراشند وما بتوانیم یک اتوموبیل بنز کورسی که تهیه‌ی آن نیز بی درد سر نبود را به‌درون استودیو بکشیم. بدیهی است که پس از پایان کار دروازه‌ی استودیو به‌مانند پیش بازسازی شد. یک دوربین پورتابل چهارم هم افزون بر سه تا دوربین دَکَل آنزمان استودیو در اختیارمان گذاشتند تا بتوانیم در هر کجا و به‌ویژه برای تصویرهای از بالا بهره ببریم. در باره‌ی تصویر برداری کار هم جداگانه و گسترده (به‌طورکلی و ویژه‌ی این مقوله) در جایی دیگر خواهم گفت.

نگارش بهمن ماه 92     2/2/2014